E‑podręczniki to bezpłatne i dostępne dla wszystkich materiały edukacyjne. Bibliografia: Źródło: 92-letni esesman oskarżony. Twierdzi, że był kucharzem., dostępny w internecie: tvn24.pl.Odpowiedzi resol odpowiedział(a) o 13:59 rozwój nowych technologii wojskowych np. czołgi, samoloty je180 odpowiedział(a) o 14:00 W I wojnie światowej po raz pierwszy zastosowano gazu musztardowego,karabinów maszynowych,czołgów i samolotów. Rozwinęła się branża militarna. Niestety kosztem 10mln ludzi a potem następnych 70mln związanych ze złymi warunkami higienicznymi i epidemii grypy hiszpanki (1918-1920). Ogólnie ciężko mi rozwinąć wątek skutków militarnych. Są skutki społeczne kobiet,niż demograficzny czy te choroby właśnie. Skutki gospodarcze jak np. światowy kryzys gospodarczy i wybicie się(do dnia dzisiejszego)USA jako giganta gospodarczego. Oraz skutki polityczne jak powstanie nowych państw,rozdzielenie się Austro-Węgier i Cesarstwo Rosyjskie zmieniło się na Rosję Bolszewicką. Ale skutki militarne same w sobie...dziwne te zadania domowe Wam zadają w szkołach Uważasz, że ktoś się myli? lub
Ta wojna miała być „szybką wojną”. Zmobilizowano dziesiątki milionów żołnierzy i na początku wojny nikt nie wyobrażał sobie, że utkną oni w okopach, w błocie, w norach pełnych szczurów i wszy. Prognozy na szybki koniec walk okazały się bezzasadne. Nie było efektownej, błyskotliwej, kilkutygodniowej ofensywy.Już w czasie I wojny światowej, aby pokryć rosnące wydatki, rządy państw uczestniczących w wojnie stosowały metodę znacznego podwyższenia podatków. Dostawy wojenne finansowano poza tym zwiększając emisję pieniędzy papierowych. Duży wzrost pieniędzy na rynku, nie mających pokrycia we wzroście produkcji, wywoływał galopującą inflację. Rządy zaciągały pożyczki i ściągały kapitały zainwestowane wcześniej w koloniach. O ile państwa centralne były w tym wypadku zmuszone do szukania pożyczek we własnych krajach, o tyle państwa Ententy mogły uzyskać kapitały za granicą, przede wszystkim w Stanach Zjednoczonych, i tam także otrzymywać kredyty na zaopatrzenie wojskowe. W roku 1916 r. dług Ententy wobec Stanów Zjednoczonych sięgnął 2 mld dolarów, co sprawiło, że już w tym okresie były one żywotne zainteresowanie zwycięstwem koalicji. W chwili zakończenia wojny amerykańskie inwestycje w wojenne przedsięwzięcia aliantów wyniosły, 10 mld dolarów. Pod względem ekonomicznym społeczeństwo amerykańskie przeżywało w latach 1914 – 1918 okres wysokiej koniunktury, dzięki dostawom do Europy pojawiło się tam wówczas ponad 20 tys. nowych milionerów. Sytuacja w Europie wyglądała znacznie gorzej. Przodujące kraje industrialne, będące dotąd wytwórcami kapitałów, zmieniły się w dłużników, a perspektywy ich ekonomicznego rozwoju dramatycznie zmalały. W trakcie wojny zostały zerwane tradycyjne kontakty handlowe z krajami zamorskimi, a po jej zakończeniu okazało się, że powrót na dawne rynki jest niemożliwy. W latach 1914 – 1918 państwa Ameryki Południowej i Azji zdołały przejąć częściowo zaopatrzenie własnych rynków wewnętrznych, poza tym weszły na nie z korzyścią Stany Zjednoczone i Japonia. W krajach uczestniczących w wojnie państwo sprawowało niemal dyktatorską władzę nad życiem ekonomicznym. Na mocy dekretów rządowych cała gospodarka z pokojowej musiała się przestawić na wojenną. Skromne zasoby ważnych strategicznie surowców odmierzano z aptekarską precyzją, sięgając także po odpady i surowce wtórne, przedtem nie wykorzystywane. Żywność i artykuły wojskowe szły przede wszystkim na front, a dla ludności pozostającej w domu były produkty zastępcze, np. sacharyna zamiast cukru. Aby zapobiec drożyźnie i spekulacji na ogołoconym z towarów rynku, ustalono ceny maksymalne żywności i wprowadzono system racjonowania żywności za pomocą kartek. Nie zapobiegło to powstaniu czarnego rynku żywności i towarów powszechnego użytku. Opuszczone przez zmobilizowanych mężczyzn stanowiska pracy obejmowały kobiety. Szczególna sytuacja istniała w Niemczech, gdzie wskutek blokady brakowało dosłownie wszystkiego. Niemieccy uczeni pracowali nad wytworzeniem wielu artykułów zastępczych, miedzy innymi produkcją włókien z celulozy drzewnej. Niejako przy okazji rozwinął się tam nowoczesny przemysł chemiczny. Zakończenie I wojny światowej przyniosło wiele negatywnych skutków gospodarczych. Łączne straty wśród wojska wyniosły prawie 10 mln ofiar. Drugie tyle zginęło wśród ludności cywilnej, a dalsze 20 mln z głodu i chorób. Miliony osób zostały kalekami. Największe zniszczenia bezpośrednie dotyczyły północnej Francji, Belgii oraz rozległych obszarów Europy Środkowo – Wschodniej, gdzie działania wojenne trwały do 1920 r. Niektóre rejony Kresów Wschodnich dawnej Rzeczypospolitej i Rumunii były tak zdewastowane, że ich powojenna odbudowa i zagospodarowanie nie przywróciło im stanu sprzed I wojny światowej nawet w 1939 roku. Wiele problemów gospodarczych, zwłaszcza w Europie Środkowej i Wschodniej, przyniosły zmiany granic. Trzeba było dostosować produkcję na terenach, które zmieniły przynależność państwową, do warunków zbytu w nowych państwach, co często wiązało się z utratą możliwości sprzedaży towarów już wytworzonych. Podczas wojny wiele państw wprowadziło kontrolę cen i reglamentację obrotu niektórych dóbr oraz większości artykułów pierwszej potrzeby. Przestawiono też gospodarkę na tory wojenne, co oznaczało pobudzanie niektórych gałęzi, np. przemysłu zbrojeniowego, kosztem innych. Po wojnie w większości państw europejskich likwidowano ograniczenia obrotu i powracanie do gospodarki pokojowej, a to powodowało ogromne perturbacje. Poważne problemy powstały w handlu międzynarodowym. Przed 1914 r. Niemcy, Francję i Wielką Brytanię łączyły silne więzy, które uległy przerwaniu, a ich przywrócenie, zważywszy rozmiary zniszczeń wojennych, trwało bardzo długo. Nawet Stany Zjednoczone, przez dłuższy czas wojny starające się utrzymać kontakty z obydwiema stronami, w końcu ograniczyły handel z państwami centralnymi. Strony walczące utrąciły dochody z żeglugi i inwestycji zagranicznych. Wojna przyniosła olbrzymie trudności płatnicze. Ponieważ bolszewicy odmówili spłaty długów carskich, poważne straty poniosła Francja, główna wierzycielka Rosji. Francuzi nie byli w stanie spłacić kredytów, które sami zaciągnęli u sojuszników anglosaskich, i dlatego dążyli do zrekompensowania strat przez obciążenie pokonanych Niemiec. Odbudowa ze zniszczeń wojennych, a w wielu państwach Europy Środkowej i Wschodniej także koszty organizacji lub reorganizacji aparatu państwowego obciążyły wydatki budżetowe w warunkach wyraźnie obniżonego poziomu aktywności gospodarczej i spadku wpływów podatkowych. W rezultacie deficyt budżetowy pokrywano drukiem pieniędzy, czego skutkiem była inflacja. W wyniku wojny gospodarka światowa znajdowała się przez parę lat w stanie kryzysu. Francja i inne państwa alianckie mogły spłacić długi jedynie pod warunkiem uzyskania odszkodowań wojennych od Niemiec. Ich zdolność do spłat zależała jednak w dużej mierze od zdolności uzyskania odpowiednich nadwyżek w handlu i obrocie kapitałami. Ograniczenia narzucone przez traktat wersalski bardzo to utrudniły, a kryzys gospodarki niemieckiej groził rewolucją. W styczniu 1923 r. wojska francuskie i belgijskie okupowały Zagłębie Ruhry, starając się wymusić na władzach niemieckich spłaty odszkodowań w naturze, głównie w węglu. Niemcy uciekali się do biernego oporu i zaczęli drukować olbrzymie ilości pieniądza bez pokrycia. Wybuchła hiperinflacja. Nie osiągnąwszy celu Francuzi i Belgowie jeszcze pod koniec tego roku wycofali się z okupacji Zagłębia Ruhry, a w 1924 międzynarodowa komisja pod przewodnictwem amerykańskiego bankiera Charlesa Dawesa zaleciła zmniejszenie rocznych spłat odszkodowań niemieckich i udzielenie Niemcom pożyczki na odbudowę i stabilizację. Katastrofalna inflacja pozostawiła w Niemczech i innych państwach, czyli w Austrii, na Węgrzech, w Polsce i Rumunii w całym okresie międzywojennym trwały lęk przed nadmiernym drukiem banknotów i trwałą tęsknotę za stabilnym budżetem i mocnym pieniądzem. Historia Czy morskie idee Eugeniusza Kwiatkowskiego mogą być dla nas inspiracją po przystąpieniu do Unii Europejskiej... Świat po II wojnie światowej Świat po II wojnie światowej Druga część zimnej wojny - od planu Marshalla do wojny koreańskiej
1. Europa i świat po I wojnie światowej. Uczeń: opisuje następstwa wojny, dzieli je na polityczne, gospodarcze, społeczne i kulturowe, wyjaśnia cele powołania i charakter Ligi Narodów, tłumaczy politykę mocarstw wobec Niemiec po zakończeniu I wojny światowej. 2. Odrodzenie państwa polskiego po I wojnie światowej. Uczeń:
Najważniejsze skutki I wojny światowej Najważniejsze skutki I wojny światowej Pierwsza wojna światowa była największym z dotychczasowych konfliktów na świecie. Ogółem po obu stronach walczyło ponad 65 milionów ludzi. W gruzach legło wiele miast i miasteczek Europy Zachodniej i środkowej, zwłaszcza tych, które znalazły się blisko linii frontu. W wyniku I wojny światowej obalono monarchie i proklamowano republiki. Przed wojną było w Europie 19 monarchii i 3 republiki, zaś po wojnie odpowiednio 13 monarchii i aż 14 republik. W lutym 1917 roku w pozostającej w stanie wojny, choć bez większych sukcesów militarnych, Rosji doszło do buntów i manifestacji, które przerodziły się w rewolucję. W jej wyniku abdykował Car Mikołaj II, a rząd tymczasowy powołał ustrój republikański. Ponieważ położenie ludności nie poprawiało się, szybko popularność zyskali ci, którzy obiecywali chleb i pokój. Tak doszło do wybuchu Rewolucji Paśdziernikowej, na której czele stanął zawodowy rewolucjonista Włodzimierz Lenin. Nowa rewolucyjna władza w Rosji skonfiskowała ziemie obszarników, znacjonalizowała przemysł, handel i banki. Za cenę utraty dużych terytoriów na zachodzie w marcu 1918 roku Lenin podpisał pokój z mocarstwami centralnymi i Rosja praktycznie wycofała się z wojny. W Niemczech zapatrzonych w wydarzenia w Rosji, pojawiły się pod koniec wojny oznaki i próby przewrotu rewolucyjnego. W ich wyniku abdykował i opuścił kraj cesarz Wilhelm II. Na skutek traktatów pokojowych Niemcy, na które spadł główny ciężar odpowiedzialności za wywołanie wojny, miały zostać zdemilitaryzowane, pozbawione przemysłu zbrojeniowego o maksymalnie 100-tysięcznej armii. Zmuszone zostały także do oddania Francji Alzacji i Lotaryngii, Belgii zagłębia Saary, zaś na rzecz Francji, Anglii i Japonii wszystkich swych dawnych posiadłości kolonialnych. W wyniku wojny, areną walk narodowo-wyzwoleńczych, stało się coraz słabsze i doznające szeregu klęsk imperium austro-węgierskie. Poszczególne narody wchodzące w skład dawnej monarchii zaczęły ogłaszać niepodległość i praktycznie nikt im w tym nawet nie próbował przeszkadzać. W paśdzierniku 1918 roku powstała Republika Czechosłowacji, zaś Serbia przejęła Chorwację i Słowenię, tworząc razem Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców, czyli pierwszą Jugosławię. Węgry odłączyły się od Austrii, ale musiały oddać niektóre ziemie Słowakom, Rumunom i Serbom, w wyniku czego miały tylko 1/3 swego terytorium sprzed wojny. Austria stała się republiką posiadającą zaledwie 1/6 swego terytorium sprzed wojny. Stała się więc państwem małym i niewiele znaczącym. Nic więc dziwnego, iż wkrótce dostała się w orbitę wpływów niemieckich. Wielkie straty terytorialne poniosła Turcja, zwłaszcza iż własne państwa utworzyły Armenia i Gruzja. Kosztem Turcji zwiększyły swe terytoria Grecja i Bułgaria. Jednym z najpoważniejszych skutków wojny była zatem gruntowana przebudowa mapy politycznej Europy. Powróciła na nią niepodległa Polska, utworzone zostały Jugosławia, Czechosłowacja, Finlandia Litwa, Łotwa i Estonia, zaś na Wyspach Brytyjskich ś Irlandia. Powstawanie nowych państw było przejawem woli wielu narodów do samostanowienia i niepodległości, która ze szczególną siłą objawiła się podczas trwania wojny. Każde z nich chciało mieć niepodległe państwo. Problemy pojawiały się jednak przy wytyczaniu nowych granic, zwłaszcza tam gdzie różne narodowości współzamieszkiwały na małym terytorium. Tak więc Czechosłowacja stała się w pomniejszonej skali tym czym przed wojną były Austro-Węgry, państwem wielonarodowym, w którym znaleśli się nie tylko Czesi i Słowacy, ale również Niemcy, Węgrzy, Ukraińcy i Polacy. Jugosławia łączyła ludność bośniacką, chorwacką, serbską, macedońską i albańską. W Polsce wschodniej mieszkali liczni Ukraińcy i Białorusini. Mniejszości etniczne rozproszone w wielu krajach Europy czuły się często pokrzywdzone i stawały się przyczyną ciągłych napięć i ukrytych konfliktów. Zaznaczyć bowiem trzeba, iż traktatowym rozstrzygnięciom granicznym, podpisanym po I wojnie światowej, towarzyszyły prawie wszędzie niepokoje wewnętrzne i konflikty zbrojne. Nowa równowaga w Europie była niezmiernie krucha, głównie dlatego, że ruchy narodowe utrudniały poszukiwanie kompromisów. Egoizm narodowy panował dalej w Europie. Nie było też mowy o rozbrojeniu. Zasada samostanowienia narodów też często nie była szanowana. Do tego doszły ostre problemy gospodarcze i finansowe. Wojna pochłonęła znaczne sumy, a gospodarkę wojenną trzeba było przestawić na warunki pokojowe. Nowe granice rozczłonkowały dawne strefy wpływów ekonomicznych. Zwycięskie mocarstwa zmuszały pokonanych do płacenia reparacji wojennych. Gospodarka krajów odradzała się z bardzo wielkim trudem, szalało bezrobocie i inflacja. W tej perspektywie rozwiały się nadzieje na pokój. Nowy porządek europejski był zatem zagrożony zanim został na dobre zaprowadzony. System wersalski (nazywany tak od miejsca obrad konferencji pokojowej, która zakończyła wojnę) miał przetrwać długie lata, jednak zaczął się rozpadać już kilka lat po zakończeniu wojny. Nad dopilnowaniem porządku wersalskiego, czuwać miała Liga Narodów, której projektodawcą był amerykański prezydent Wilson. Organizacja ta miała zagwarantować pokój, dzięki ustanowieniu prawa obowiązującego wszystkich oraz wprowadzeniu zasad pokojowego arbitrażu. Liga Narodów była pierwszą organizacją mającą na celu powiązanie państw europejskich i całego świata systemem zbiorowego bezpieczeństwa. Jednak jej wpływy były niestety bardzo ograniczone, gdyż nie przystąpiły do niej Stany Zjednoczone. O ile Liga Narodów ustaliła nowe zasady regulujące stosunki międzynarodowe, o tyle nie była w stanie zmienić rzeczywistości politycznej Europy, nic zdołała sprostać stawianych przed nią oczekiwaniom i nie była w stanie uchronić na dłużej pokoju w Europie. Tak więc porządek wersalski, wprowadzony w Europie na skutek zakończenia I wojny światowej, nieuchronnie zmierzał do nowego konfliktu ogólnoeuropejskiego. W 1919 roku, kiedy dobiegała końca konferencja pokojowa w Wersalu, nikt nawet nie przypuszczał, iż nowy system w Europie przetrwa zaledwie 20 lat. Trwająca ponad cztery lata wojna poniosła za sobą olbrzymie i niespotykane dotąd straty w ludziach, zwłaszcza wśród ludności cywilnej. Liczba zabitych cywili sięgnęła 10 mln, zaś żołnierzy 8 mln. Po zakończeniu wojny ponad 8 mln inwalidów wojennych znalazło się bez możliwości zarobku, z niską (lub żadną) rentą od państwa. Zachęcająco zatem zaczęły brzmieć takie hasła i ideologie jak, socjalizm, komunizm, czy faszyzm. Postanowienia konferencji pokojowej w Paryżu (w Wersalu) w sprawie polski i niemiec: -demilitaryzacja i zlikwidowanie przemysłu zbrojeniowego niemiec -zniesienie powszechnej służby wojskowej, zamiast tego niemcy mogły posiadać 100-tys. Armię zawodową -zakaz posiadania ciężkiego uzbrojenia, okrętów podwodnych i lotnictwa -Polska otrzymała Wielkopolskę i Pomorze Gdańskie (bez Gdańska) -Gdańsk został wolnym miastem -na terenach Śląska, Warmii, Mazur i Szlezwiku miały odbyć się plebiscyty za przynależnością państwową -Niemcom odebrano wszystkie posiadłości kolonialneOdpowiedź:Skutki II wojny swiatowej1). Przemieszczenia i migracje ludności w latach 1945-1949. Polacy powracali na ziemię ojczystą, jak i przesiedlano obcokrajowców z ziem polskich, którym kierowało Ministerstwo Ziem Obiecanych do Spraw Repatriacji Pojawienie się syndromu KZ (skrót od Konznentrazion) - u ludzi, którzy ocaleli w obozach koncentracyjnych i nie tylko, polegający na trudnościach w dostosowaniu się do życia w nowych warunkach, odnalezienie swego miejsca w społeczeństwie i przywróceniu równowagi Znaczne zniszczenie polskiej infrastruktury - przemysł został zniszczony w 32%, rolnictwo i gospodarka leśna w 35%, wartość majątku narodowego zmniejszyła się o 38%, komunikacja i transport o 50%.4). Walka o dominacje pomiędzy ZSRR, a USA nad światem (obóz demokratyczny, a komunistyczny) - Zimna
Znajdź odpowiedź na Twoje pytanie o Wymień skutki społeczne i gospodarcze 1 wojny światowej analizasklepuz13 analizasklepuz13 06.11.2018
Na przełomie XIX i XX wieku narastał konflikt między europejskimi mocarstwami, którego efektem był wybuch I wojny światowej (1914). Przyczyny polityczne – naruszenie systemu Świętego Przymierza przez zjednoczenie Włoch i Niemiec oraz utratę przez Francję Alzacji i Lotaryngii na rzecz Niemiec (chęć odwetu) – imperializm i konflikty kolonialne Wielkiej Brytanii, Francji i Niemiec – rywalizacja Austro-Węgier i Rosji o podział wpływów na Morzu Czarnym (po rozpadzie Imperium Osmańskiego) – dążenie Niemiec do powiększenia rynków w związku z szybkim rozwojem przemysłu – rozpad więzi dynastycznych (rodzinnych) między monarchiami Europy na rzecz sojuszów polityczno-militarnych Przyczyny narodowościowe – dążenie narodów do posiadania własnych niepodległych państw (sztucznie powstrzymywane przez system Świętego Przymierza) – konflikty etniczne na Bałkanach, wzmożone po rozpadzie Imperium Osmańskiego („kocioł bałkański”) Przyczyny militarne – wyścig zbrojeń – podwojenie armii Niemiec i Francji, rozbudowa floty brytyjskiej – wykorzystanie doświadczeń wojny rosyjsko-japońskiej 1904-1905 – niemiecki plan Schlieffena (założenia: atak jako pierwsi, szybka mobilizacja, Blitzkrieg – niem. ‘wojna błyskawiczna’) Na początku XX wieku ukształtowały się dwa wrogie sojusze militarne: 1) trójporozumienie (Ententa): Wielka Brytania, Francja, Rosja 2) trójprzymierze (Państwa Centralne): Niemcy, Austro-Węgry, Włochy (już w trakcie wojny Włochy przystąpiły do Ententy) Bezpośrednią przyczyną wybuchu wojny był zamach w Sarajewie (28 VI 1914 serbski nacjonalista Gawriło Princip zastrzelił na terenie podległej Austro-Węgrom Bośni austriackiego następcę tronu Franciszka Ferdynanda). Wywołało to błyskawiczny rozwój konfliktu i wciągnięcie do wojny większości państw świata, łącznie z ich koloniami („zasada domina”). [podstawa programowa gimnazjum:
Xi5qmR.