Sam poród u psa przebiega trójetapowo: W pierwszej fazie szyjka macicy ulega rozwarciu. Suka może być niespokojna, jednakże jej reakcje nie są gwałtowne. Pod koniec fazy pojawiają się ziajanie i głębsze oddechy. W drugiej fazie suka powoli wypiera szczenięta. W zależności od liczebności miotu może to trwać nawet 12 h.
Psy dla dzieci - jaką rasę wybrać? Masz małe dzieci i zastanawiasz się jaki pies dla dzieci będzie najlpeszy. Poniżej przedstawiamy najlepsze rasy na psa rodzinnego. Każdy rodzic powinien przygotować się na moment, w którym jego dziecko zacznie go prosić o psa. Czworonogi to wierni towarzysze życia i zabawy, najlepsi przyjaciele. Dziecko chce mieć kogoś, z kim będzie mogło się bawić, spędzać czas i kim będzie mogło się opiekować. Oczywiście pies nie może być traktowany jak zabawka, ponieważ ma swoje uczucia i potrzeby. Decyzja o adopcji psa powinna być dobrze przemyślana i podjęta odpowiedzialnie. Pies to obowiązek na kilkanaście lat. Z pewnością jednak wniesie do życia dziecka wiele ważnych wartości. Dzięki zwierzakowi dziecko rozwija swoją opiekuńczość, odpowiedzialność i wrażliwość. Przy wyborze odpowiedniego towarzysza dla dziecka należy kierować się jego charakterem i indywidualnymi predyspozycjami, istnieją jednak rasy sprawdzone, które doskonale odnajdują się w jak psy dla dzieci. Najlepszymi przyjacielami dzieci są rasy o łagodnym, przyjacielskim usposobieniu, cierpliwe, które nie przejawiają agresji. Odpowiedni dla dziecka pies powinien być żywiołowy i skory do zabawy, by dotrzymać mu kroku. Cechy ras psów dla dzieci Majbardziej odpowiednie rasy psów dla dzieci wyróżniają się podstawowymi cechami charakteru odpowiednimi dla psa rodzinnego. Pies, który żyje w rodzinie z małymi dziećmi, musi charakteryzować się przede wszystkim niskim potencjałem agresji. Poza tym powinien mieć wysoki próg cierpliwości i wytrzymałości. Powinien nie mieć również wrodzonego instynktu stróżowania. Z reguły rodziny z dziećmi są często odwiedzane przez przyjaciół i krewnych. W tym przypadku taki wrodzony instynkt stróżowania może być źródłem stresu zarówno dla psa, jak i dla właściciela. W najgorszym przypadku taki wrodzony instynkt może sprawić, że pies poczuje się zobowiązany do obrony dziecka z jego rodziny, przed innym dzieckiem, które przychodzi w odwiedziny. Ponadto w głośnych rodzinach takie psy często stają się zdezorientowane lub reagują agresywnie. Pies dla dziecka powinien mieć wrodzony wewnętrzny spokój, by nie reagował na każdy najmniejszy bodziec. Należy również zwrócić uwagę na rozmiar psa, który jest odpowiedni dla dziecka. Duże psy muszą nauczyć się delikatności w kontaktach z dziećmi, a w przypadku małych psów istnieje ryzyko, że zostaną uszkodzone w trakcie zabawy, ponieważ małe psy często nie są traktowane przez dzieci poważnie. Pies dla pięciolatka Przy wyborze rasy psów dla dzieci tak jak już wcześniej zostało wspomniane, warto wziąć pod uwagę wiek dziecka. W przypadku pięciolatka warto wybrać pieska większych ras, ponieważ jest mniejsze ryzyko, że dziecko niechcący go uszkodzi. Jeśli nie ma przeciwwskazań takich jak małe mieszkanie, a rodzice dysponują domem z ogrodem, warto zdecydować się na nowofunlanda lub berneńczyka. W tym wieku dziecko dopiero zaczyna rozumieć, że inne istoty w tym zwierzęta również mają swoje potrzeby i autonomię, które należy szanować. Ogromną rolę odgrywają w tym czasie rodzice, którzy powinni nauczyć dziecko szacunku do zwierzęcia i jego odpowiedniego traktowania. Jest to również dobry moment na początki nauczania dziecka odpowiedzialności i przydzielenie mu pierwszych obowiązków związanych z posiadaniem zwierzęcia. Pies dla dziesięciolatka Dziecko już nieco starsze w wieku około dziesięciu lat jest gotowe na to, by przyjąć na swoje barki część obowiązków związanych z posiadaniem psa. Należy jednak zastanowić się, czy zapał nie jest jednak chwilowy. Jeśli już zostanie podjęta decyzja o posiadaniu psa, można zdecydować się na rasy mniejsze, nie ma już bowiem ryzyka, że szczeniaczkowi niewielkich rozmiarów może zostać wyrządzona przypadkowa krzywda. Dziecko w tym wieku jest już świadome, że inne istoty mają również swoje uczucia i potrzeby i w większości przypadków jest w stanie zaopiekować się małym zwierzątkiem w odpowiedni sposób. Oczywiście, jeśli są takie możliwości, nic nie stoi na przeszkodzie, żeby zdecydować się na psa większej rasy. Tutaj jednak należy rozważyć kwestie spacerów. Jeśli pupil ma być wyprowadzany przez dziecko, siła większego psa na przykład berneńczyka może się okazać za duża. Pies dla piętnastolatka Dzieci w starszym wieku około piętnastu lat zwykle już same podejmują decyzję o tym, jakiej rasy psa chciałyby mieć. Warto jednak przeanalizować z dzieckiem usposobienie i potrzeby danej rasy i zastanowić się, czy aby na pewno dziecko i pozostali członkowie rodziny są im w stanie sprostać. Tutaj szczególnie ważnym aspektem jest pielęgnacja futra. Choć dzieci często chętnie zobowiązują się, że wezmą na siebie ten obowiązek, po jakimś czasie zapał mija i obowiązek spada na rodziców. Warto więc w tym przypadku postawić na rasy, które nie są zbyt wymagające pod względem potrzeb. Dobrze sprawdzi się samojed, którego piękna gęsta i biała sierść ma zdolności do samooczyszczania się. Dobrym wyborem jest też beagle, którego sierść nie jest wymagająca w pielęgnacji. Świadomy wybór hodowli Ważnym aspektem jest również świadomy wybór hodowli. Pewne są tylko osobniki z dobrych hodowli, którym zależy na dobru zwierząt i które nie traktują psów jak maszynki do robienia pieniędzy. Warto zatem wybierać hodowle sprawdzone, a psy najlepiej z rodowodem,a więc z pewnym pochodzeniem. Wtedy nie ma ryzyka, że charakter psa będzie odbiegał od norm dla danej rasy, nie ma też ryzyka groźnych chorób czy innych niemiłych niespodzianek. Jeśli już ostatecznie zdecydujesz się na przygarnięcie psa, musisz pamiętać, że ze szczeniakiem jest jak z dzieckiem. Należy poświecić mu odpowiednią ilość czasu i uwagi. Warto przez pierwsze dni być z dzieckiem i szczeniakiem w domu. Można wtedy pokazać dziecku, w jaki sposób opiekować się pieskiem i jak go odpowiednio traktować. Poniżej znajduje się lista ras, które są szczególnie polecane dla rodzin z dziećmi. Krótka charakterystyka uwzględnia również te cechy osobowości, które predysponują je do życiaz pociechami. Top 12 - najlepsze psy dla dzieci 1. Buldog francuski W jego przypadku Buldoga francuskiego najlepiej sprawdza się powiedzenie, że pozory mylą. Choć jego masywna budowa i mało przyjazny wygląd sprawia, że wydaje się groźny, to w rzeczywistości okazuje się być bardzo łagodnym i wesołym psem. Co najważniejsze jest niezwykle cierpliwy, dlatego doskonale nadaje się do życia z dziećmi. Jest nawet nieco flegmatyczny. Buldogi angielskie nie są hałaśliwe i nie potrzebują zbyt wiele ruchu. Lubia jednak zabawę, więc z pewnością dzieci nie będą się nudzić w ich towarzystwie. Jest to rasa wytrzymała, odważna i przyjacielska. Nie okazuje agresji ani do ludzi, w tym dzieci, ani do innych zwierząt zatem doskonale nadaje się jako pies dla Beagle To jedna z najbardziej przyjaznych ras. Nie przejawia agresji, uwielbia zabawy i towarzystwo innych. Beagle jest niezwykle inteligentny, uczy się chętnie i szybko. Jest psem bardzo ruchliwym i aktywnym. Należy zapewnić mu odpowiednią dawkę ruchu w ciągu dnia, zabierając na długi spacer. Znudzony beagle może zacząć wyrządzać szkody w domu czy ogródku, dlatego tak ważne jest zapewnienie mu ruchu i zajęcia. Jego sierść jest łatwa w pielęgnacji, wystarczy regularne szczotkowanie w okresach linienia. 3. Owczarek szkocki collie Według behawiorystów jest to rasa idealna dla każdego, nawet dla tych, którzy nie mają jeszcze doświadczenia w postępowaniu z psami i ich wychowaniu. Rasa ta z natury jest niezwykle łagodna i nie okazuje agresji. Sprawdzają się w roli opiekunów dla dziecka. Zdarzają się jednak pewne wyjątki. Psy tej rasy są ufne w stosunku do domowników, w stosunku do obcych mogą przejawiać zachowania ofensywne. Są bardzo rodzinne, mocno się przywiązują, ale nie lubią długo zostawać same w domu, mogą wtedy niszczyć przedmioty. Mają mnóstwo energii, są skore do zabawy. Potrzebują sporej przestrzeni do życia i dużo ruchu. Łatwo je szkolić, szybko i chętnie się uczą. 4. Sheltie Rasa, która preferuje spokojne otoczenie, dlatego jest polecana dla rodzin ze starszymi dziećmi. Zbyt żywe domostwa powinny zrezygnować z jego wyboru. Jest to rasa aktywna, cetna do zabawy i łatwa w wychowaniu. Chętna do nauki. Może być wychowywana przez dziecko pod nadzorem szkółki dla psów. Sheltie chętnie spacerują i angażują się w sporty dla psów. W stosunku do obcych zachowują dystans. 5. Nowofunland Mimo swoich dużych gabarytów psy tej rasy są uważane za jedne z najbardziej towarzyskich i łagodnych. Są niezwykle delikatne, dlatego doskonale nadają się do życia z dziećmi, osobami starszymi i chorymi. Są łagodne i przyjacielskie również w stosunku do innych zwierząt. Doskonale nadają się dla mniejszych Seter irlandzki Jest uważany za psa bardzo rodzinnego, potrzebującego stałego kontaktu z ludźmi. Uwielbia wspólne zabawy i spacery. Jest niezwykle wierny i co ważne cierpliwy. Jest również bardzo wyrozumiały, dlatego doskonale sprawdzi się jako przyjaciel dla dziecka. Nie wykazuje przejawów agresji. Jest bardzo wrażliwy, z tego względu jego wychowanie musi opierać się na systemie nagród i odbywać się bez karcenia. Inaczej spowoduje to negatywne zachowania, w tym częste Pudel Pudel pasuje do aktywnej rodziny. Potrafi się dostosować. To rasa, która występuje w wielu odmianach, od całkiem małych do dużych. Odmiana i wielkość pieska powinna być dopasowana do wieku dziecka. Im większe dziecko tym na mniejszą odmianę można się zdecydować. Doskonały towarzysz zarówno dla dziecka jak i osoby starszej. Pudle są bardzo opiekuńcze, dumne, eleganckie i cierpliwe, niezwykle inteligentne. Ich wesołe usposobienie zachęca do zabawy. Uwielbiają spędzać czas na zewnątrz, aportując. Co ważne mają włosy, a nie sierść, więc idealnie sprawdzą się dla dzieci i alergików. 8. Labrador retriever Psy tej rasy potrzebują bezpośredniego i bliskiego kontaktu z człowiekiem. Labradory mocno się przywiązują, a porzucone odczuwają ogromne cierpienie w wyniku którego mogą poważnie się rozchorować. Doskonale dogadują się z dziećmi, mają wobec nich ogromną cierpliwość. Nie przejawiają agresji wobec ludzi i innych zwierząt. Są wesołe i skore do zabawy, w towarzystwie dzieci z pewnością nie będą się nudzić. 9. Golden retriver Golden retriever to rasa podobna w usposobieniu do labradorów. Podobnie jak one, psy tej rasy są łagodne, posłuszne i niezwykle inteligentne. Są emocjonalnie ustabilizowane, przy czym potrzebują dużo ruchu i aktywności. Lubia się bawić zarówno w domu, jak i na zewnątrz. Bardzo mocno przywiązują się do właściciela, potrzebują bliskiego i stałego kontaktu z członkami rodziny. Nieagresywne, tolerują inne zwierzęta. Idealne jako towarzysz dla dziecka, osoby starszej czy niepełnosprawnej. 10. Bichon frise Znakiem rozpoznawczym tej rasy jest czułość. Z tego względu sprawdzą się doskonale w roli przyjaciela dziecka. Uwielbiają pieszczoty i są skore do zabawy. Nigdy nie mają dość głaskania, przytulania i innych sposobów okazywania miłości. Ze względu na niewielkie rozmiary rasa ta sprawdzi się raczej w rodzinach z większymi dziećmi, które mają więcej wyczucia. Niestety małe dziecko może przez przypadek zrobić pieskowi krzywdę, gdyż nie ma jeszcze odpowiedniej wiedzy ani wypracowanych Berneński pies pasterski Jego wrodzona czujność i wewnętrzny spokój to cechy, które sprawiają, że jest opanowanym obserwatorem, który bacznie przygląda się wydarzeniom wokół. Jest pewny siebie i suwerenny. Spokojne usposobienie sprawia, że głośne dzieci nie robią na nim wrażenia. Jest zatem doskonałym kandydatem na towarzysza dla dzieci mniejszych i bardziej aktywnych. Dodatkowo posiada dużą wytrzymałość, więc zabawy z młodszymi nie stanowią dla niego problemu. 12. Samojed Jest idealnym towarzyszem dla dziecka ze względu na swoją anielską cierpliwość. Jest to rasa, która lubi dzieci, jest bardzo przyjazna. Ze względu na swoje żywiołowe usposobienie potrzebuje sporej dawki ruchu, uwielbia spędzać czas na zewnątrz. Samojed bez trudu dotrzyma kroku każdemu dziecku. Jego piękna i gęsta sierść wbrew pozorom nie jest wymagająca w pielęgnacji, ponieważ ma zdolności do samooczyszczania się. Jest wiele łagodnych ras, które sprawdzą się w roli towarzysza dziecka, zarówno te małe, jak i duże. Z pewnością znalezienie odpowiedniej rasy nie będzie problemem. Każde dziecko czerpie wiele korzyści z wychowywania się z psem, który uczy opiekuńczości, odpowiedzialności i wrażliwości na innych. Pies zachęca również do ruchu i aktywności na świeżym powietrzu. Zabawy z psem pozwalają na rozładowanie nadmiaru energii w przypadek dzieci bardziej żywiołowych. Należy jednak pamiętać, że dziecko nie jest w stanie w pełni samodzielnie opiekować się zwierzęciem, dlatego należy mieć na uwadze, że opieka nad psem stanie się obowiązkiem wszystkich członków rodziny. Należy wybrać taką rasę, która będzie najbardziej odpowiednia dla dziecka, ale również dopasowana do stylu życia rodziny. Adoptując psa, trzeba pamiętać, że nawet najłagodniejsze usposobienie rasy nie zwalnia rodzica z obowiązku nauczenia dziecka obchodzenia się ze zwierzęciem. Nie można również zaniedbywać wychowania pupila, ponieważ nic i nikt nie jest w stanie tego zastąpić. Dobrze wychowany pies nie będzie sprawiał problemów i sprawdzi się doskonale w roli opiekunai przyjaciela małego dziecka.

Dzieci autystyczne nie zawsze pozytywnie reagują na obecność czworonoga. Dlatego powinieneś zdecydować się na czworonoga, który przeszedł odpowiednie szkolenie. Pies dla dzieci z autyzmem powinien charakteryzować się przede wszystkim przyjaznym usposobieniem. Najlepiej do tego nadają się labradory oraz golden retrivery.

Przed wprowadzeniem do domu nowego dziecka powinnaś dokładnie zabezpieczyć dom przed dziećmi. Zapach dziecka będzie nie tylko atrakcyjny dla psa, ale powinieneś także pozwolić mu powąchać inne przedmioty znajdujące się w domu. Niektóre psy mają upodobanie do pewnych przedmiotów, na przykład do zapachu płynu do kąpieli dla niemowląt. Innym ważnym czynnikiem, o którym należy pamiętać podczas zabezpieczania domu przed dziećmi, jest nagła zmiana poziomu hałasu. Unikaj besztania psa, gdy zapoznaje się z dzieckiem Nie besztaj psa, gdy zbliża się do dziecka. Jeśli dziecko jest reaktywne na smycz, dobrym sposobem na nauczenie psa szacunku do dzieci jest ignorowanie go, gdy dziecko jest w pobliżu. Możesz też zastąpić zabawki dziecka zabawkami dla psa. Musisz przygotować otoczenie psa na przybycie nowego zwierzęcia, ponieważ będzie ono z pewnością nieco ciekawskie. Nie besztaj swojego szczeniaka, kiedy rośnie. Ważne jest, aby pamiętać, że rosnący pies daje Ci po prostu znać, że wkrótce będzie potrzebował trochę uwagi. Poza tym większość psów jest wystarczająco inteligentna, aby ostrzec Cię, że dziecko lub maluch mogą zrobić im krzywdę. Zbyt wielu właścicieli karze warczenie psa za brak chęci do zabawy i sprawia, że pies czuje, iż nie ma innego wyjścia, jak tylko ugryźć. W zamian naucz swojego pupila, jak być łagodnym i przyjaznym w stosunku do dziecka, i spraw, aby czuł się komfortowo w towarzystwie nowego dziecka. Przed zapoznaniem psa z niemowlęciem najlepiej jest rozpocząć interakcję stopniowo. Zapoznaj psa z zapachem nowego dziecka. Staraj się nie besztać psa za wąchanie stóp dziecka. Zamiast tego pochwal go za to. Dziecko to najpiękniejsza nowa rzecz na świecie, więc poświęć trochę czasu na to, aby pies mógł je powąchać i oswoić się z nowym nabytkiem. Pies podejdzie do dziecka z pogodnym i zrelaksowanym językiem ciała. Podczas pierwszego wprowadzenia dobrze jest trzymać psa na krótkiej smyczy. Pozwól psu obwąchać dziecko i spróbuj się do niego zbliżyć. Możesz się zdenerwować lub przestraszyć, jeśli pies podejdzie zbyt blisko do dziecka, ale nie szkodzi, jeśli będzie to trwało krótko i oboje będziecie potem zadowoleni. Unikaj besztania psa podczas socjalizacji z dzieckiem Jednym z najczęstszych błędów popełnianych przez ludzi podczas zapoznawania psa z niemowlęciem jest besztanie szczeniaka lub psa. Najlepszym sposobem socjalizacji nowego dziecka z psem jest unikanie besztania go. Jeśli tylko jest to możliwe, kojarz dziecko z pozytywnymi rzeczami. Kiedy pies widzi dziecko, powinien kojarzyć je z dobrymi rzeczami. Jeśli nie jest to możliwe, poszukaj profesjonalnej pomocy. Gdy dziecko jest już obecne, starannie zorganizuj jego wprowadzenie. Upewnij się, że w pomieszczeniu panuje cisza, a pomocnik trzyma smycz. Język ciała powinien być zrelaksowany i przyjazny. Mów do psa łagodnie i przekonaj go, że nowe dziecko jest dla niego czymś zabawnym i ekscytującym. Kiedy już się uspokoi, nagradzaj przyjazne zachowanie nowego dziecka. Nie besztaj go – to może tylko pogorszyć sytuację. Jeśli pies jest przybłędą lub niezdarnym kundlem, nagradzaj go smakołykami za spokojne zachowanie. Takie zachowanie zaprocentuje w przyszłości. Pies będzie bardziej zainteresowany dzieckiem, jeśli będzie wiedział, że jego właściciel jest przy nim obecny. Nauczy się też więcej o podstawowym posłuszeństwie. Chociaż obecność dziecka jest ekscytująca zarówno dla niego, jak i dla psa, powstałe zamieszanie może spowodować agresywną reakcję psa. Maluchy są często skłonne do zabawy, a dzieci często wykorzystują psa jako „pomocnika” podczas spacerów. Większość psów nie lubi, kiedy dzieci biorą je na ręce, ale należy pamiętać, że szczenięta nie są przyzwyczajone do tego, że małe dzieci trzymają je na rękach. Niemowlę nie ma kontroli nad chwytem i ciągnięcie go może spowodować tylko szkody, zwłaszcza jeśli pies jest starszy i silniejszy. Unikaj besztania psa przed zapoznaniem go z dzieckiem Jeśli chcesz uniknąć besztania psa przed zapoznaniem go z dzieckiem, możesz rozpocząć ten proces jeszcze przed jego narodzinami. Powinniście zacząć od kilku prostych komend i procedur dla nieagresywnego psa rodzinnego. Zacznij od komend siad i leżeć. Komendy te nigdy nie powinny być kojarzone z karą. Zamiast tego używaj ich jako nagrody za bycie cichym i spokojnym. Po pierwsze, nie dawaj psu żadnych zabawek, które były używane dla niemowląt. Niemowlęta są trudne do zaadaptowania i dezorientują psa. Jeśli planujesz dać psu zabawki dla niemowląt, upewnij się, że zamienisz je na zabawki dla psów. Niemowlęta są nieprzewidywalne, więc pamiętaj, aby mieć w zapasie zabawki dla psów. Nie pozwól, aby dziecko ciągnęło psa za ogon lub uszy. Pstrykanie i warczenie to naturalne zachowania psów i nawet najbardziej tolerancyjny pies będzie miał swoje granice. Kolejnym ważnym krokiem przed zapoznaniem dziecka z psem jest upewnienie się, że zarówno dziecko, jak i pies są spokojni przed spotkaniem. Pamiętaj, że dziecko to nowy zapach dla Twojego psa, więc chcesz mieć pewność, że pies szanuje Ciebie jako przywódcę stada. Nie besztaj psa przed zapoznaniem go z dzieckiem, ale też nie bij go. Socjalizacja psa z dzieckiem Pierwszym krokiem w socjalizacji szczeniaka z dzieckiem jest trzymanie go na smyczy. Wprowadź dziecko do pokoju i zacznij powoli, pozwalając szczeniakowi obserwować dziecko z pewnej odległości. Następnie powoli zbliżaj dziecko i nagradzaj szczeniaka za dobre zachowanie. Najważniejszą rzeczą jest monitorowanie każdego etapu tego procesu, zwłaszcza gdy szczeniak po raz pierwszy spotyka się z dzieckiem. Przy pierwszym spotkaniu dziecka z psem przywitaj się z nim serdecznie. Trzymaj je na smyczy i wprowadzaj stopniowo. Na początku zacznij od stóp i nie nawiązuj kontaktu wzrokowego. Zawsze pamiętaj, że wszystkie psy wykazują oznaki agresji. Jeśli czujesz się zagrożony, usuń dziecko z okolicy do czasu, aż pies się uspokoi i będzie miał czas, aby się wyciszyć. Upewnij się, że pies szanuje dziecko jako przywódcę stada. Spotkanie z noworodkiem może być dla psa przytłaczające. Jeśli pies nie miał wcześniej kontaktu z dziećmi, nowe dziecko może być dla niego denerwujące. Twoja codzienna rutyna i harmonogram ulegną drastycznej zmianie, a pies będzie potrzebował mniej uwagi niż wcześniej. Jeśli jednak Twój pies miał już kontakt z dziećmi, szkolenie przyniesie mu wiele korzyści. Dopóki nie będziesz zmuszać dziecka do interakcji z psem, będzie to dla niego naturalny krok. Jeśli chcesz uniknąć ataku paniki, socjalizację psa z dzieckiem należy rozpocząć na kilka miesięcy przed jego przyjściem na świat. Niektórzy eksperci zalecają zakup lalki imitującej noworodka. Dzięki temu pies będzie mógł się zaaklimatyzować w nowym otoczeniu dziecka. Po zaaklimatyzowaniu się psa w nowym środowisku można stopniowo wprowadzać przedmioty dla niemowląt i pokój dziecinny. W trakcie zapoznawania szczeniaka z nowym dzieckiem ważne jest, aby nowa rutyna była jak najbardziej spójna. Przyprowadzenie nowego dziecka do domu sprawi, że będzie ono czuło się bardziej komfortowo w pobliżu psa, a szczeniakowi nie zajmie dużo czasu przystosowanie się. W ten sposób możesz mieć pewność, że Twój pies pozostanie ważną częścią rodziny, kiedy pojawi się dziecko. Pamiętaj tylko, aby być konsekwentnym i postępować zgodnie z przewodnikiem socjalizacji szczeniąt przed pojawieniem się dziecka.
Nasz kanal rodzinny ️youtube.com/c/littlemaxfamilyNasz sklep ️www.lmf-boutique.comEmail 📍maxkonarski3@gmail.comINSTAGRAM MAXSIA ️ https://www.instagram.c
Ogrodzenia drewniane do ogrodu
Owczarek Belgisjki Malinois. Owczarek belgijski malinois jest średniej wielkości, krótkowłosym psem o masywnej budowie. Często jest mylony z owczarkiem niemieckim, ale jest wyższy, szczuplejszy, ma mniejszą głowę a jego ruchy są bardziej dynamiczne. Umaszczenie ma płowe, rude lub szare ze śladami czarnego nalotu na końcach włosów.
Każdy pies w zależności od rasy posiada innego rodzaju budowę, która uzależniona jest od wielu jego cech. Nad budową psów toczyły się prace naukowo badawcze przez wiele lat, które przeprowadzane były przez międzynarodową grupę naukowców z uniwersytetu Utah oraz brytyjskiego Waltham Center for Pet Nutrition. W zależności od rasy psa jego wymiary wahają się od około 25 centymetrów do nawet około jednego metra. Zdjęcie znalezione na Natomiast masa ciała rozpięta jest w granicach od jednego kilograma nawet do 100 kilogramów. Najczęściej rasy psów rozpoznawane są przez kształt głowy, który pozwala wyróżnić trzy podstawowe kategorie psów. Zaliczyć tutaj można między innymi psy okrągłogłowe, długogłowe oraz psy o kształcie głowy kwadratowej. Natomiast ze względu na typ uszu wyróżnić można psy o długich uszach, krótkich oraz o uszach stojących. Kolejną charakterystyczną cechą jest oczywiście długość sierści. Z tego względu wyróżnić można psy krótkowłose, długowłose oraz szorstkowłose. Każdy człowiek najczęściej posiada swoją ulubioną rasę psów, które na pewno posiada.
Ile wzrostu ma dog niemiecki. Psy mają do 90 cm wzrostu. Dog niemiecki co jedzą. Dieta psa tej rasy powinna być bogata w białko oraz składniki wpływające korzystnie na kości i stawy. Postaw na wysokiej jakości karmę dla ras olbrzymich. Dog niemiecki ile szczeniąt. W jednym miocie może urodzić się nawet 8-9 szczeniąt. Piaskownica zawsze jest jednym z najbardziej obleganych miejsc na placu zabaw. Piasek pozwala dać dzieciom dać upust kreatywności - można z niego robić babki, budować zamki i przekopywać w nim tunele. Jeśli dysponujemy domem z ogródkiem albo działką, sprawimy dziecku wielką frajdę, montując w nim piaskownicę. Drewnianą lub plastikową piaskownicę możemy oczywiście kupić w sklepie. Producenci oferują modele piaskownic w różnych cenach i rozmiarach. Jednak zbudowanie prostej piaskownicy DIY z drewna nie jest wcale trudne. Miejsce na budowę piaskownicy Piaskownicę najlepiej ustawić w takim miejscu, aby dorośli domownicy mogli mieć dzieci na oku nawet, gdy są w domu. Piaskownica powinna być zatem dobrze widoczna z okna, nie powinny jej zasłaniać np. krzewy albo skalniak. Choć wydawać się może, że w piaskownicy w ogrodzie dziecko jest bezpieczne, lepiej mieć je w zasięgu wzroku na wypadek, gdyby wymyśliło niebezpieczną zabawę, której rodzicielska wyobraźnia nie była w stanie przewidzieć. W upalny dzień długa zabawa w piaskownicy może się skończyć przegrzaniem albo oparzeniami słonecznymi. Dlatego warto wybrać na budowę piaskownicy zacienione miejsce. Ale uwaga - jeśli postawimy piaskownicę pod drzewem, spadające liście lub owoce mogą zanieczyszczać piasek i konieczna będzie jego częstsza wymiana. Aby zapewnić dzieciom bawiącym się w piaskownicy ochronę przed promieniami słońca, możemy zbudować piaskownicę z daszkiem albo zamontować obok duży ogrodowy parasol. Jakie deski do piaskownicy? Do budowy piaskownicy nadają się zwykłe deski sosnowe. W sieci można znaleźć nawet instrukcje budowy piaskownicy z palet rozebranych na części pierwsze. Drewno z palet nie może być jednak wypaczone lub zbutwiałe. Deski trzeba też starannie oheblować - nie chcemy przecież narażać dziecka na to, że podczas zabawy wbije mu się w rękę drzazga. Drewno do budowy piaskownicy musi również zostać zaimpregnowane środkami chroniącymi przed wilgocią, grzybami i owadami. Dla dodatkowej ochrony, można je pomalować lakierem lub lakierobejcą po złożeniu całej konstrukcji piaskownicy. Na każdy bok piaskownicy będą potrzebne 2 lub 3 deski. Ich długość zależy oczywiście od wymiarów piaskownicy. Długość boku standardowej piaskownicy wynosi od 1,5 do 2 metrów. Jeśli będzie się w niej bawiło jedno lub dwoje dzieci, nie ma sensu budować większej. Oprócz długich desek do budowy boków, potrzebne będą kantówki, które znajdą się w rogach piaskownicy. Materiały do budowy piaskownicy Co jeszcze będzie potrzebne do budowy piaskownicy dla dziecka? Oto lista materiałów i narzędzi: zaimpregnowane i oheblowane deski o długości 1,5-2 m i szerokości minimum 10 cm 4 kantówki wkręty do drewna mata z folii lub agrowłókniny do wyłożenia dna piaskownicy wiertarko-wkrętarka szpadel sznurek i paliki miarka lakier, lakierobejca albo inny środek do zabezpieczenia drewna Budowa piaskownicy krok po kroku Zacznij od wyznaczenia w wybranym miejscu prostokąta o wymiarach planowanej piaskownicy. Najprościej zrobić to za pomocą sznurka i palików. Na wyznaczonym polu wykop nieckę o głębokości ok. 10 cm. Jej dno musi być płaskie i równe, należy usunąć z niego kamienie korzenie itp. Wytnij z agrowłókniny prostokąt do wyłożenia niecki. Możesz również użyć do tego folii, ale pamiętaj, żeby zrobić w niej niewielkie otwory w regularnych odstępach. Jeśli folia nie będzie przepuszczalna, woda zebrana w piaskownicy np. po deszczu nie będzie mogła wsiąknąć w ziemię. W narożnikach prostokąta osadź kantówki, a następnie przykręć do nich deski, które utworzą boki piaskownicy. Jeśli deski są długie i wąskie, możesz dodatkowo wzmocnić je poprzecznymi listewkami. Na tak powstałej ramie zamontuj 4 deski, które utworzą brzeg piaskownicy. Mogą być one nieco szersze niż deski użyte do boków - dzięki temu wygodnie będzie na nich siedzieć. Ich końce powinny być ścięte pod kątem 45 stopni, aby ładnie do siebie pasowały. Usługę przycięcia desek można zamówić, kupując je w markecie budowlanym. Aby piaskownica służyła przez lata, warto na koniec pomalować ją lakierem albo lakierobejcą, ewentualnie zaolejować. Piaskownica zamykana Piaskownice przyciągają nie tylko dzieci, ale i zwierzęta domowe. Niestety, w oczach psów i kotów piaskownica jest nie miejscem zabaw, lecz luksusową toaletą. Nie możemy dopuścić, by zwierzaki załatwiały się do piaskownicy. Najprostszym rozwiązaniem tego problemu jest zakrywanie piaskownicy w czasie, gdy dzieci się w niej nie bawią. Teoretycznie wystarczy do tego płachta brezentu i kilka kamieni, jednak zabezpieczona w taki sposób piaskownica nie wygląda zbyt ładnie. Dlatego budując piaskownicę DIY, warto pomyśleć o dorobieniu do niej zamknięcia. Nawet prosta pokrywka z kilku desek połączonych poprzecznymi listwami będzie się prezentować estetycznie i ochroni piasek przed zanieczyszczeniem przez zwierzęta, opadami oraz liśćmi spadającymi z drzew. Piasek do piaskownicy Gdy piaskownica jest już gotowa, pora napełnić ją piaskiem. Nie możemy jednak do tego użyć np. piasku budowlanego, który został nam po remoncie. Piasek do piaskownicy musi być drobnoziarnisty, miękki i wyjątkowo czysty, powinien mieć też atest PZH. Na szczęście można go kupić bez problemu np. w marketach budowlanych. Zwykle sprzedawany jest w 20- lub 25-kilogramowych workach. Ile piasku powinniśmy kupić? Do wypełnienia średniej wielkości piaskownicy potrzebna będzie ok. tona piasku. To jednak mocno przybliżone szacunki. Dokładniejszych obliczeń możemy dokonać za pomocą dostępnych w internecie “kalkulatorów piaskownicy”. Wystarczy wpisać w odpowiednie pola wymiary piaskownicy, a kalkulator sam wyliczy, ile worków piasku trzeba kupić.
Ciało człowieka dla dzieci, nauka części ciała dla dzieci, to kolorowa bajka z przyjemną muzyką, która sprzyja nauce części ciała. Dziecko nauczy się podstaw
Dwa paski na teście ciążowym wywracają świat do góry nogami. Ta wielka życiowa rewolucja obejmuje nie tylko przyszłych rodziców, ale też całe dotychczasowe stadko. Psy przyzwyczajone do bycia pupilkami, po pojawieniu się dziecka często spadają na drugi, trzeci, a nawet czwarty plan. Zdarza się, że w głowach młodych rodziców zaczynają się kłębić pytania dotyczące wychowania potomka i posiadania zwierząt. Czy to da się pogodzić? Da się. Ale jak to w życiu – do wszystkiego warto się wcześniej przygotować, aby uniknąć historii typu: “oddam psa, bo urodziło się dziecko”. Często powodem rozstania z psem wcale nie jest dziecko lub agresja psa wobec malucha, ale zaniedbania rodziców i chaos, którego nie da się opanować. Czy chcesz czy nie, ten sławetny chaos i tak Cie dopadnie, więc masz 9 miesięcy na to, żeby ogarnąć to, co może pomóc wszystkim w osiągnięciu życiowego zen. W domu każdy powinien czuć się dobrze, ale w obliczu takich zmian, warto o to wcześniej zadbać. Ważne, żeby pies przyzwyczaił się nie tylko do tolerowania malucha, ale też zaakceptował nowe warunki, wiedział, czego się od niego oczekuje i nabył podstawowe umiejętności, które poprawią jakość życia wszystkich domowników. Prawda jest taka, że im więcej zasad uda Wam się wprowadzić przed pojawieniem się dziecka, tym łatwiej będzie Wam przejść najtrudniejsze tygodnie. Być może (czego bardzo Wam życzymy), okaże się, że Wasza latorośl to ideał, a pies pokochał nowego członka rodziny od pierwszego wejrzenia, ale na wszelki wypadek warto się ubezpieczyć i kilka zasad wprowadzić. Jak przygotować psa na pojawienie dziecka i nie zwariować? Vesper akceptuje Olka, ale zachowuje bezpieczny dystans. :) (NIE)ZAWSZE RAZEM! Idziesz do kuchni, pies za tobą. Zamykasz się w łazience, pies drapie w drzwi. Robisz krok w stronę kanapy, a pies już tam na ciebie czeka. Jeśli w mieszkaniu pies nie odstępuje Cię na krok, a gdy Twoja ręka przestaje go głaskać, głośno upomina się o pieszczoty, możesz mieć problem. Być może teraz wydaje Ci się to urocze, ale gdy w domu pojawi się noworodek, takie zachowanie może być bardzo uciążliwe. Warto przyzwyczaić psa do tego, że w ciągu dnia są momenty, gdy opiekun jest dla psa po prostu niedostępny i żadne wymuszanie tu nie pomoże. Jak to zrobić? Zacznij od wprowadzenia kilkunastominutowych sesji, kiedy nie zwracasz uwagi na psa. Możesz w tym czasie dać mu jakieś zajęcie, np. konga lub kość, aby przekierować jego uwagę i tym samym ułatwić mu zadanie. Warto dodatkowo wprowadzić tzw. bodziec różnicujący, czyli jakiś znak dla psa, np. wywieszenie kawałka szmatki zawsze w tym samym miejscu albo przestawienie krzesła w nietypowy sposób – cokolwiek, co z czasem stanie się dla psa sygnałem: “Aha, krzesło stoi pod oknem, czyli nie ma co zabiegać o uwagę pańci, bo to i tak nic nie da. Lepiej pójdę spać.”. Koniecznie trzeba pamiętać o tym, że wszystkie próby zwracania psa uwagi na siebie trzeba w tym czasie konsekwentnie ignorować. Uwaga – patrzenie na psa to też zwrócenie uwagi! :) Jeśli pies nadmiernie domaga się uwagi, warto popracować nad zmianą takiego zachowania. Po takiej sesji bodziec różnicujący powinien zniknąć, dzięki temu nasz komunikat stanie się dla psa jednoznaczny i czytelny. Początkowo psie działania mogą przybrać na sile (“Jak to, zawsze gdy szczekałem, to pańcia głaskała?! Co się dzieje? Zaszczekam jeszcze głośniej!”), ale jeśli będziemy konsekwentni, to z czasem pies zrozumie, że to nic nie daje. Obu stronom łatwiej będzie przystosować się do nowych warunków. Dlaczego warto? Wierzcie mi, noszenie noworodka i potykanie się o własnego psa, który domaga się atencji to naprawdę duży problem. Nie chodzi tylko o frustrację obu stron z tym związaną, ale o bezpieczeństwo. Nikt nie chciałby wywinąć orła z dzieckiem na rękach, depcząc przy tym swojego czworonoga. 2. LUŹNA SMYCZ TO PODSTAWA! Spacery z psem przybiorą wkrótce inną formę. Jeśli jeszcze nie udało Ci się nauczyć psa chodzenia na luźnej smyczy, to najwyższy czas nadrobić zaległości. Ogarnięcie niemowlaka i psa, który wyrywa rękę z barku to nie lada sztuka. Technik uczenia czworonoga chodzenia na luźnej smyczy jest kilka, ale jeśli masz wątpliwości, warto poprosić o pomoc trenera. Czasami wystarczy kilka wskazówek, a efekty są widoczne od razu. Jeśli pies ma wyrobiony bardzo silny nawyk ciągnięcia na smyczy można sobie pomóc stosując specjalne szelki, do których smycz przypina się na klatce piersiowej psa – u nas bardzo dobrze sprawdza się model Front Range ze sklepu TIP-TOP. Dzięki temu pies napinając smycz będzie odwracany w Twoją stronę i siła ciągnięcia będzie zdecydowanie mniejsza (uwaga na szelki tzw. “treningowe”, których mechanizm polega na wpijaniu się psu w pachy, tych nie polecam). Same szelki nie oduczą psa ciągnięcia na smyczy, do tego potrzeba aktywnego działania właściciela i treningu, ale mogą złagodzić szarpnięcia, jeśli czasu na naukę pozostało Wam niewiele. Szelki zapinane z przodu świetnie spełnią swoją rolę, jeśli pies ciągnie na smyczy. / Model Front Range – 3. “JAK TO SPACER BEZ PAŃCI?!” Będąc w ciąży oczyma wyobraźni widziałam nasze wspólne spacery. Ja, pies i dziecko, słońce las i jeszcze Kasia z Odi. :) Jednak przez dobre dwa tygodnie po wyjściu ze szpitala spacer był ostatnią rzeczą na którą miałam ochotę. Nieocenioną pomocą była dla mnie Kasia, która zabierała Vesper razem z Odi na długie spacery, a nam zostały już tylko te “techniczne” wokół bloku. Jeśli mieszkasz w domu z ogrodem pies może przez ten najtrudniejszy dla Was okres przemęczyć się bez spacerów, ale w bloku – nie ma rady. Jeśli nie masz nikogo znajomego, kto mógłby wyprowadzać psa, warto pomyśleć o petsitterze. Jeśli pies jest nieufny wobec obcych, koniecznie trzeba odpowiednio wcześniej zaznajomić go z nową osobą. Wyprowadzenie psa przez zupełnie nieznaną mu osobę może okazać się niemożliwe, a po przyjściu dziecka na świat po prostu nie będzie czasu na spokojne zapoznawanie się. Jeżeli pies jest przyzwyczajony do długich spacerów, ich nagły brak może być dla niego bardzo frustrujący, dlatego warto o to zadbać wcześniej. 4. WÓZEK, NOWY OBIEKT SPACEROWY Nie dla każdego psa spacer u boku wózka będzie czymś oczywistym. Jeśli masz nieufnego, lękliwego psa, który nie przepada za rowerami, deskorolkami i innymi podobnymi sprzętami może okazać się, że wózek to też przerażający przedmiot. Wózek, jako niezastąpiony element każdej niemowlęcej wyprawki, pojawia się w domu zazwyczaj dużo wcześniej, niż sam niemowlak. Warto oswoić psa z tym nowym sprzętem jeszcze “na sucho” – kiedy dziecko już się pojawi na świecie pierwsze spacery są dla młodych rodziców na tyle stresujące, że na swobodny i nieśpieszny trening z psem praktycznie nie ma wtedy szans. Jeśli nie wiesz jak najlepiej się do tego przygotować, zajrzyj do naszego wpisu o oswajaniu psa z odkurzaczem – z wózkiem można pracować w bardzo podobny sposób. Nawet jeśli pies reaguje obojętnie na widok wózka i świetnie opanowaliście chodzenie na luźnej smyczy, częstym problemem podczas pierwszych wspólnych spacerów jest plątanie się smyczy i wchodzenie psa pod koła wózka. Jeśli pies ma tendencje do częstej zmiany strony chodnika, zrezygnuj ze smyczy typu flexi. Znacznie łatwiej poradzisz sobie ze zwykłą smyczą. Dla komfortu spacerowania, ale także ze względów bezpieczeństwa naucz psa chodzenia po jednej stronie wózka (tak jak chodzenia przy nodze) albo zmieniania strony tylko za wózkiem, nigdy przed (najechanie kołem na łapkę to nic miłego dla wrażliwego psa, a jeśli twój pies jest silny jak czołg, może najzwyczajniej przewrócić wózek). Pamiętaj też, żeby nigdy nie przyczepiać smyczy do rączki wózka, chyba że pies jest bardzo mały i masz pewność, że w razie pociągnięcia smyczy nie przewróci wózka. Współpraca z psem podczas prowadzenia wózka to podstawa. Warto to przećwiczyć jeszcze w czasie ciąży. Niektóre niemowlaki zasypiają lub uspokajają się tylko wtedy, gdy wózek jedzie – gdy go zatrzymujemy maluch natychmiast głośno obwieszcza światu, że stojący wózek nie jest fajny i jeśli nie ruszymy to czeka nas mała awantura (tak właśnie jest w naszym przypadku :) ). Ciężko jest pogodzić to z potrzebami psa: zatrzymywaniem się co chwilę i obwąchiwaniem krzaczków. Vesper musiała nauczyć się spaceru bez zatrzymywania się do miejsca, w którym mogę puścić ją ze smyczy. Dzięki temu, że ładnie reaguje na moje sygnały (cmoknięcie, “idziemy”) nie muszę smyczą ciągnąć jej za sobą. Dzięki temu pies wie, czego się od niego oczekuje, nie jest zirytowany, a niemowlak nie ryczy. ;) 5. “POKAŻ, CO TAM MASZ?!” Kiedy jeszcze byłam w ciąży odwiedzili nas przyjaciele ze swoim psem rasy border collie, Counterem. Counter pierwszy raz widział mnie z tak dużym brzuchem i kompletnie oszalał na jego punkcie. Próbował skakać na mnie, chodził za mną po domu i ewidentnie był nim zafascynowany. Ania, jego właścicielka powiedziała, że kiedyś bawiła się z nim chowając piłkę pod bluzkę i uciekając przed psem. W efekcie Counter cały wieczór czekał, aż wreszcie wyciągnę tę wielką piłkę spod ubrania. ;) Reakcja Countera była spowodowana głównie jego wcześniejszymi doświadczeniami, ale nawet bez tego psy mogą reagować podobnie, np. wtedy gdy będziesz trzymać dziecko lub nosić je w chuście. Warto przyzwyczaić psa do tego, że trzymasz coś na rękach, np. maskotkę albo lalkę zawiniętą w kocyk. Obserwuj wtedy psa – jeśli tak jak Vesper popatrzy tylko przez chwilę unosząc głowę z legowiska, to nie masz się czym martwić. Jeśli jednak będzie wykazywać nadmierne zainteresowanie, szczekać lub skakać na Ciebie – koniecznie odzwyczaj psa od takiego zachowania zanim dziecko pojawi się w domu. Reakcje psów na niemowlę są bardzo różne co widać na przykładzie Odi i Vesper. 6. WYBADAJ REAKCJE PSA Czasem bywa tak, że pierwsze dziecko, które poznaje pies to nasz własny maluch. Jeśli nie jest zaznajomiony z dziećmi, trudno przewidzieć, jak na nie zareaguje. A reakcje mogą być przeróżne – od czystej radości w postaci wesołego łaszenia się i piszczenia, przez pełne obaw zdystansowanie (“udaję, że tam nic nie ma” – tak np. zachowuje się Vesper), aż po zachowanie agresywne. Psy zazwyczaj najgorzej reagują na małe dzieci, które już potrafią same się poruszać (w dziwny dla psa sposób). Zaznajomienie psa z niemowlakiem, który przeważnie leży lub jest trzymany na naszych rękach powinno być stosunkowo łatwiejsze. Żeby przewidzieć jak może zachować się nasz własny pies dobrze jest odwiedzić znajomych, którzy mają małe dzieci lub chociaż wybrać się na pobliski plac zabaw i mając psa pod kontrolą, obserwować jakie emocje mogą wtedy towarzyszyć psu. Oczywiście nie polecam zbliżać psa do dziecka na siłę, wystarczy zobaczyć jak się zachowuje, kiedy obserwuje dzieci z pewnej odległości. Oswajanie psa z nowymi bodźcami będzie procentować w późniejszym czasie. 7. WYSYŁANIE NA MIEJSCE Jest to jedna z bardziej przydatnych umiejętności w domu. Z perspektywy kilku miesięcy, wiem, że jest też szczególnie cenna w momencie pojawienia się nowego członka rodziny. Zadbaj o to, żeby pies miał swoje wygodne legowisko do odpoczywania i naucz go komendy “na miejsce”. Aby jednak nie była to tylko sztuczka, w stylu “pójdę na miejsce, dostanę smakołyk i koniec zadania”, naucz psa, że po komendzie “na miejsce” powinien tam przebywać przez dłuższy czas, idealnie byłoby gdyby czekał na sygnał od Ciebie, kiedy może z niego zejść. Nie jest to trudne, ale wymaga sporo pracy, konsekwencji i czasu, więc warto zacząć naukę jak najwcześniej i stopniowo podnosić wymagania wobec psa. Legowisko powinno być azylem psa – miejscem, w którym czuje się naprawdę dobrze. 8. CO TO ZA WRZASKI?! Płacz dziecka prawdopodobnie będzie zupełnie nowym dźwiękiem dla Twojego psa. Z pomocą mogą przyjść nagrania płaczu, które można bez problemu znaleźć w internecie, np. tutaj. Przyzwyczaisz psa do nowych dźwięków po prostu odtwarzając je w domu i nic dodatkowego przy tym nie robiąc (większość psów z czasem zhabituuje się na ten bodziec). Możesz też sprawić, że pies zacznie przyjemnie kojarzyć nowe dźwięki wydając mu przy tym smakołyki. Jeśli masz zacięcie szkoleniowe, możesz nauczyć psa, że dźwięk płaczu jest dla niego komendą “na miejsce”. :) Dzięki temu kiedy niemowlak zacznie płakać, nie będzie trzeba dodatkowo ogarniać psa, bo sam pójdzie na swoje posłanie. Odgłosy, które wydaje dziecko – płacz, krzyk, śmiech to nowość dla psa. Warto go z nimi wcześniej oswoić. Na zdjęciu otulocyk od Powyższe zasady zapobiegają najbardziej powszechnym problemom. Każdy pies jest inny, więc możesz dowolnie dodawać własne punkty lub wykreślać te, które Was nie dotyczą. Najważniejsze jest to, aby obiektywnie popatrzeć na psa, zastanowić się, które zachowania mogą być najbardziej problematyczne i znaleźć najlepsze rozwiązanie jeszcze w czasie ciąży. Potraktuj to jak dobry wstęp do zbudowania wyjątkowej relacji, która może powstać między psem i dzieckiem. :) Trochę informacji na ten temat znajdziecie w poprzednim wpisie o psio-dziecięcych relacjach: Dziecko, pies i Twoje zasady gry. W kolejnym poście podpowiemy, co czeka Was dalej i o czym warto pomyśleć po przyjściu dziecka na świat. Powodzenia w treningach i niech spokój będzie z Wami! M.
  1. Еያагифоβեጮ чዌхևбωч ехеፖከዬамε
  2. Ճጪ туруруπиቇኽ θփебоν
WKJbFx.
  • 2lpbtho739.pages.dev/346
  • 2lpbtho739.pages.dev/94
  • 2lpbtho739.pages.dev/133
  • 2lpbtho739.pages.dev/285
  • 2lpbtho739.pages.dev/108
  • 2lpbtho739.pages.dev/273
  • 2lpbtho739.pages.dev/291
  • 2lpbtho739.pages.dev/285
  • 2lpbtho739.pages.dev/138

    • budowa psa dla dzieci